Dag 16 Terugreis Ulaan Baatar

Zeer vroeg opgestaan, voor de lange rit van ca 400 kilometer naar Ulaan Baatar. Marco en Stijn hebben goed geslapen en voelen zich alweer wat beter. Marco heeft zeker 18 uur aan een stuk door geslapen. Het rommelt nog wel een beetje, maar beiden proberen voorzichtig een ontbijt. Toen wij bepakt en bezakt klaar stonden voor de tocht, was Mogey onze chauffeur nog nergens te bekennen. Anna gaf aan dat hij bij een vriendje op bezoek was geweest. Wij hebben ervaren dat Mogey overal vrienden heeft, zelfs in meest afgelegen gebieden. Gelukkig komt hij met enigszins rode en waterige oogjes uit het toilet en geeft aan dat hij er klaar voor is. Wij hebben daar zo onze twijfels over, want volgens Anna heeft hij het behoorlijk laat gemaakt. Maar Mogey is 'hardcore' hebben wij ervaren! In de winter werkt hij voor een bedrijf dat proefboringen voor mijnwinning verricht. Dat doen ze bij temperaturen van -40 C. Hij is dan soms drie weken van huis en familie. Hij slaapt dan met een man of 20 samen in 1 gertent op de grond rondom de houtkachel om warm te blijven.

Wij waren gewend dat Mogey op de zandpaden op zeer behendige wijze alle gaten en kuilen op meesterlijke wijze wist te ontwijken. Het wekte echter onze argwaan dat hij diezelfde manoeuvres op de asfaltweg maakte. Wij hebben toen maar wat strategieen gebruikt om hem wakker te houden. Als hij op dat moment had moeten blazen, was hij er niet doorheen gekomen. Toen de zandwegen zich weer aandienden was hij gelukkig weer van de partij.

De reis verloopt redelijk soepel en wij komen mooi op tijd aan in Ulaan Baatar, waar wij naar ons prachtige Dream Hotel worden gebracht. Wij verlangen naar een lekkere warme douche, maar het wordt letterlijk een koude douche. Het warme water in het hotel werkte niet. Later blijkt dat een groot deel van de wijk geen warm water had, vanwege loodgietersproblemen? Gelukkig mochten wij gebruik maken van de warme douches beneden bij de sauna die wel werkten. Bij aankomst op onze kamers bleek de kamer van Marco en Stijn nog niet opgeruimd te zijn, het was een grote puinhoop. Toen we dit meldden, was de enige reactie: '30 minutes'.

Na een warme douche hebben Eimert en Stijn zich laten verwennen meteen uitgebreide massage. Eimert had overal spierpijn, vooral in zijn rug en nek, dus een massage kon hij wel gebruiken. Piet kon tijdens het douchen het geklets en geklats horen. Toen hij stiekum een kijkje nam achter de gordijntjes, zag hij twee dames met hun knieen op de ruggen van Eimert en Stijn zitten. Hij dacht: 'zij liever dan ik'. Na een uur kwamen Eimert en Stijn weer boven op de kamers met de mededeling: ' We are really, really, really broken'. Eimert gaf aan dat hij niet zeker wist of hij zich voor de massage beter voelde dan daarna.

's Avonds heerlijk gegeten in een Mongoolsgrilrerestaurant. Je kan zoveel eten wat je wilt en het wordt terplekke klaargemaakt door koks die meesters zijn in het hanteren van grote messen, waarmee ze het eten op de gril fijnsnijden. Vervolgens vroeg naar bed, want morgen gaat de wekker om 6 uur af en zullen wij om 7 uur met de trein vertrekken richting Beijing.