Dag 13 Warmwaterbronnen van Tsenkher.

Na een relatief goede nachtrust, zonder geblaf, maken wij ons op voor het vertrek naar onze nieuwe bestemming. Mischka vroeg ons of wij wat later wilden vertrekken, tot na de lunch, zodat zijn vrouw een stuk mee kan rijden richting de stad. Gezien de lange rit die ons nog te wachten stond hebben wij vriendelijk de lunch afgewezen. Na een uitgebreid afscheid en nog wat foto's zijn wij op tijd vertrokken.

Direct na vertrek zien we dan eindelijk een adelaar van dichtbij. Mischka vertelt ons dat het een getrainde adelaar voor de wolvenjacht is, die weer is vrijgelaten in de natuur. Vandaar dat zij niet mensenschuw is. Het is echt een majestues beest en zien wel in deze vogel een klein soort wolf kan doden.

Na een paar uur arriveren wij bij een klein stadje en iemand afgezet die wij onderweg hebben meegenomen, die in 'the midle of nowhere' stond te liften. Wij doen een paar boodschappen voor het laatste deel van de reis en lunchen in een onogelijk restaurantje. Voor een schamelijk € 6 eten wij onze buikjes rond.

Aan het eind van de middag zijn we bij de heetwaterbronnen. De vergelijking met Spa gaat helemaal mank. Het ziet er redelijk verpaupert uit en straalt absoluut geen luxe uit. De enige luxe was een warm bad, waar we nog apart voor moesten betalen ook. Wellicht zijn we te kritisch en moeten we het niet vanuit onze Westerse bril bekijken. Aangezien wij afgelopen dagen ons niet hebben kunnen douchen, genieten wij wel van het warme water.

We maken nog een avondwandeling en verbazen ons over de erbarmelijke staat van de kassen, die door de warmwaterbron verwarmd worden. Daar moet toch meer uit te halen zijn, dachten wij. Stijn besluit alleen de aangrenzende bergtop te beklimmen en de rest gaat vast terug naar de ger. Daar aangekomen constateren ze dat Stijn de sleutel van de ger heeft. Voordat Stijn helemaal boven is, zet Eimert al seinend het op een drafje om Stijn nog te waarschuwen. Plotseling ziet Eimert Stijn met een noodvaart tussen de bomen naar beneden stuiven. Zo snel hoeft ook weer niet, zei Eimert nog, maar Stijn had hem helemal niet gehoord. Hij had bovenaan wat anders gehoord, een soort gegrom en was in paniek naar beneden gerend. Later zagen we een drietal honden scharrelen onderaan de berg.

Na een westers diner en een paar spelletjes gaan wij op tijd naar bed.