Dag 12 Nomadenfamile dag 2

De kou, slechte bedden en blaffende honden hebben ons een slechte nachtrust bezorgd. De waakhonden hadden niets voor niets aangeslagen. De laatste weken zijn al drie veulens aangevallen en gedood door wolven. 's Nachts komen ze van boven uit de bergen naar beneden om hun slag te slaan. Die nacht is een van de veulens aangevallen, maar heeft het gelukig overleeft. 'Slechts' een paar happen uit haar bil. De uit onze slaap houdende honden lagen nietsvermoedend heerlijk voor onze gertent in het zonnetje te slapen. Marco is er 's nacht nog uit geweest om te plassen, en neemt zich voor zijn 'paardje' de komende nacht maar binnen te houden.

Na een frisse duik in het ijskoude riviertje is iedereen weer van de partij. Het ontbijt wordt door een van de familieden gebracht: droog brood en een bak met een plat ranzig vel, dat voor boter moet doorgaan. Gelukkig hadden we nog een paar cupjes jam bij ons, alhoewel de boter best te eten was. Ook het ontbijt eindigde met het inmiddels vaste ritueel van een flinke slok wodka. Voor de maag.

Het nomadenbestaan is hard en zwaar. Zodra het licht wordt beginnen ze al met hun dagelijkse ritueel: het melken van de paarden, koeien en de yaks, bereiden van de melk voor Airak en boter, maken van kaas en zoeternij, het vee naar hoger gelegen weides begeleiden, koken van water en niet te vergeten het bereiden van de maaltijden. Bij ontbijt, lunch en avondeten staat vlees of soep op het menu. De bereidingstijd is lang en dat allemaal op 1 'pit'.

De lunch was overigens een positieve verrassing. Zelf gemaakte sausijsjes, levertjes, goed bevleesde kluiven, alles gekookt. Het vlees bleek van een schaap dat die ochtend ter ere van ons was geslacht. Verser kan bijna niet. Bij het vlees kregen we aardapels in schil en wat brood. Het typisch Mongoolse Airak hebben we maar beleefd afgeslagen Airak is paardenmelk, die na minmaal 1 nacht rusten gedronken wordt. Er zit dan al een alcoholpromillage in van 4%. De Airak wordt ook gebruikt voor het maken wodka. Ingewijden hadden ons geadviseerd geen Airak te drinken ivm de grote kans op buikloop en dat willen we niet riskeren. We hebben tot groot genoegen van Mischka allen ons bordje keurig leeggeten.

Na de lunch brengen we een bezoek aan de nabij gelegen rivier Khoid Tamir Gool voor een wandeling. We hebben een stuk langs de rivier gelopen en genoten van de oogstrelende natuur. De rivier kronkelt door het droge en ruige landschap, en wordt begeleid door een brede strook groen. Aan de schaarse loofbomen kon je zien dat de herfst met rasse schreden nadert. De jongens gooien nog wat stenen in de rivier en leggen zich steeds uitdagende targets op. Marco werd wat al te enthousiast en gooide zijn zwaar onderhandelde zonnebril met steen en alleen in de sterk stromende rivier. Zelfs Eimert kon hem niet meer terugvinden.

Bij terugkeer zit de tent vol met visite. Waarschijnlijk omdat het zondag is. Er zijn enkele schatjes van kinderen bij van nog geen 1 jaar. Eimert neemt de gelegenheid waar om zijn meegebrachte kadootjes uit te delen. Een groot succes! Vanwege het bezoek wordt het eten een paar uur uitgesteld en in onze eigen gertent gebracht. Uiteraard geen probleem voor ons. Wij krijgen een schotel met ca 40 deegballen gevuld met schapengehakt. Lekker! Na het eten geven wij onze oude kleren en wat geld aan de familie, dat zichtbaar gewaardeerd wordt. Onder genot van een paar glazen wodka, maken wij Mischka duidelijk dat wij een goede indruk hebben van het nomadenbestaan en genoten hebben van zijn gastvrijheid. Mischka maakt ons duidelijk dat hij ons bezoek zeer waardeert en dat wij goede gasten waren. Hij heeft helaas wel anders meegemaakt.

'Thuis' in onze gertent spelen we nog een paar spelletjes yatzee. Om de nachtelijke problematiek eerlijk te verdelen, ruilen we van bedden. Eimert en Piet duiken op tijd hun bed in en Marco en Stijn doen nog een paar spelletjes.